شعر امام حسین استاد غفاری اردبیلی

محرم دیر، خانیم زینب عزاسی

برای دانلود فایل صوتی شعر با قرائت استاد شهریار بر روی اینجـــــا کلیک کنید

محرم دیر، خانیم زینب عزاسی

بیزی سسلر حسینین کربلاسی

یولی باغلی قالیب دشمن الینده

داها زوارینین یوق سس صداسی

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

چاغیر شاه نجف گلسین هرایه

جهادیله آچاق یول کربلایه

علی‌نین ذوالفقاری داده چاتسین

حسین قربانلاری گلسین منایه

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

جهاد میدانی دیر، ملت دایانسین

مسلمان خواب غفلتدن اویانسین

اوجالسین نعره‌ی الله اکبر

گرک کافر جهنم ایچره یانسین

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

گلیب غیرت گونی، همت زمانی

اوجالداق باشدا آذربایجانی

گئده‌ک صدام کافرله جهاده

ییخاق بو بی‌مروت ائو ییخانی

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

حسین زواری‌نین قورتاردی صبری

قیراق بو قوردلاری، کافتاری، ببری

آچاق یول کربلایه، کاظمینه

چکک آغوشه او شش گوشه قبری

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

گرک دین اولماسا، دونیانی آتماق

شرف، عزتلی بیر دونیا یاراتماق

سعادت دیر حسین قربانلاری تک

شهادتله لقاء اللهه چاتماق

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

مسلمان صف چکیب دعوایه گلسین

چاغیر عباسی تاسوعایه گلسین

قیزی زینب أوزی صاحب عزادیر

چاغیر زهرانی عاشورایه گلسین

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

آنا! اوغلون شهید اولدی مبارک

شهادتله سعید اولدی، مبارک

امید جنتین تاپدین، دا سندن

جهنم ناامید اولدی، مبارک

«بئله طوی کیم گؤروب دونیاده قاسم»

«طویی یاسه دؤنن شهزاده قاسم»

آنا! اوغلون علی اکبر فداسی

طویی قاسم کیمی اولموش عزاسی

دوروب جنت قاپوسیندا گوزتلیر

که گلسینلر آناسی‌له، آتاسی

«بئله طوی کیم گؤروب دونیاده قاسم»

«طویی یاسه دؤنن شهزاده قاسم»

شاعر: استاد شهریار

عاشورا گونی

کربلایه گلدی چون پیغمبر عاشورا گونی

گوردی برپادور او چولده محشر عاشورا گونی

گوردی بیر یاندان گلور هل ناصر و ینصر سسی

عرشه چخمش بیر طرف هل من مبارز نعره‌سی

بیرطر‌فده ئولدورللر بیر غریب و بی‌کسی

جمع اولوب یوزمیند‌ن آرتوق لشگر عاشورا گونی

نیزیه تکیه قیلوب بیر شاه بوینوندا کفن

یوز دوتوب درگاه حقّه کای خدای ذولمنن

بو حسین بو کربلا بو شمر بو نازک بد‌ن

بو خد‌نگ و نیزه و بو خنجر عاشورا گونی

اول بدن کی بسلمیش‌دی جان ایچینده مصطفی

گوردی دوشموش پاره پاره قان ایچینده مصطفی

آشدی باشین آغلادی میدان ایچینده مصطفی

نالیه گلدی تماماً گویلر عاشورا گونی

کاش کی ویران اولیدی بو سپهر بد ثبات

آغلیاندا نعش دورینده سوسوزلیق‌دان بنات

آخدی اشگ دیده‌ی زینب کیمی آب فرات

لبلرین اَمدی عطشد‌ن اصغر عاشورا گونی

مست ائدوب پیر مغان یتمیش ایکی مستانه‌نی

مجلس ذرّاتیده نوش ائتدیلر پیمانه‌نی

کربلاده گوردیلر چون طلعت جانانه‌نی

دوشدیلر مدهوش و بی‌خود یک‌سر عاشورا گونی

شاد ابوسفیان اولوب قالدی پیمبر رنجیده

اوینادی بخت یزید بی‌حیا شش پنجیده

ماته دوشدی شه پیاده عرصه‌ی شطر‌نجیده

فیلیدن سالدی وزیری اشقر عاشورا گونی

قیلدی جلوه لمعه‌ی نور خدا مشکاتیده

اوینادی رندان کهنه تخته‌ی ذرّاتیده

طاس زرّین ولایت قالدی چرخ ماتیده

پنج و شش‌د‌ن خالی اولدی ششد‌ر عاشورا گونی

فارغ اولدی شمر لامذهب چو کار شاهید‌ن

الده خنجر خیمه‌گاهه گلدی قتلگاهید‌ن

نه پیمبرد‌ن حیا ائدی نه خوف اللهیدن

هر نه بیلدی ایلدی اول کافر عاشورا گونی

وئردی فرمان ابن سعد بی‌مروت لشگره

وردیلار اوت خیمه‌گاه عترت پیغمبره

جمع اولوب یک‌سر زنان کوفه زیب و زیو‌ره

قالدی زهرا قزلاری بی‌معجر عاشورا گونی

یا علی قالدی حسین تک نینوایه گلمدون

چون چاغیردی گل بابا ئولدوم هرایه گلمدون

خیبره گئتدون ند‌ن بس کربلایه گلمدون

یا علی صوتیله دولدی چوللر عاشورا گونی

ای خلیله آتش نمرودی گلزار ائیلین

وادی ایمنده موسائیله گفتار ائیلین

یوسفی سلطان مصر و «شمسی» عطّار ائیلین

گلمدون قالدی حسین بی‌یاو‌ر عاشورا گونی

شعر: مولانا شمس عطار اردبیلی

مناجات

الهی دوقوز امامون آتاسی حرمتینه

سنون یولوندا او سایسیز یاراسی حرمتینه

او وقت حرمتینه یاندی دل دوداق قورودی

چوخور یره یخیلاندا اجل تری بورودی

او وقته رحم ائله یا ربی سینمیز قالخار

اجل تری سارالان رنگه آلنمزدان آخار

او وقته رحم ائله یا ربّی قلبیمیز چوبالار

دولاندیرولا بدن یرده رو به قبله قالار

او وقته رحم ائله سن یا رحیم یا الله

دیک که اشهد ان لا اله الا الله

او وقته رحم ائله یا ربّی حالیمیز قاریشار

جان ایستیور چخا چخماز بدن دوروب چالیشار

او وقته رحم ائله یا ربّی دیل آغزدا یانار

ایاق سوور ایکی گوز باغلانوب نفس دایانار

او وقته رحم ائله ایودن کنار ائدللـه بیزی

قویالا مغسلون اوسته سویالا نعشیمیزی

او وقته رحم ائله الله بدن کفن بورونور

بدنله یوخدی ایشیم روحیچون نلر گورونور

او وقته رحم ائله الله به حق آیه‌ی نور

چکر حسابه بیزی رشوه آلمیان مامور

او وقته رحم ائله الله قویولدی قبره بدن

او وقته رحم ائله الله آچیلدی بند کفن

او وقته رحم ائله یا ربّی باغلانوب گوزومیز

قویولدی تپراقا تپراقه دگمین یوزومیز

سنی قسم وئرورم بی کفن قالان بدنه

نصیب ائله بو قرا کوینگیم کفندی منه

نولا دونوب باخاسان «منعمه» ئولنده حسین‌جان

سویوق تری اجلون آلنیما گلنده حسین‌جان

شاعر: منعم اردبیلی(دیوان تجلّی)

زبانحال امام بر سر علی اکبر(ع)

ای مظهر پیمبر و صاحب وقار اوغول

حسن جمالی خلقته وی شاهکار اوغول

فخر ایله‌سه خلیل اگر ئوز ذبیحینه

ایلر بلی حسین‌ده سنه افتخار اوغول

خوان کمالوه سنون ای یوسف حسین

مین یوسف ایستیور اولا تا ریزه‌خوار اوغول

یوسف هارا سن هارا یعقوب هارا حسین هارا

اولسا اگر مقایسه چوخ فرقی وار اوغول

کرب و بلا صبور اولان عاشیق مکانی‌دور

دوزمز بلایه عاشیق بی اقتدار اوغول

عاشق اودور که سن کیمی سرمایه‌سی اولا

بذل ایلیوب نگاره تاپا اعتبار اوغول

عاشیق اودور که طعنه‌ی اغیاره صبر ایده

عاشیق اودور کی قلبی اولا داغدار اوغول

عاشیق اودور اوغول گوزونون قانینی سیله

ای‌وای دیوب نه ایلمیه آه و زار اوغول

آخر نفسدی بیر آتا دی جان دیوم سنه

آز قالدی جنّته اولاسان رهسپار اوغول

قلبیم چوخ ایستیور آچاسان قانلی گوزلرون

بیرده گوروم گوزوم گیله‌سین آشکار اوغول

بیر یول نگاه ایدوب گنه یومسوندا یوم گوزون

باخسا اوغول آتا یوزینه اَجری وار اوغول

جدّیم دوشوبدی یادیمه ای مصطفی باخیش

سن باخ منه اولوم باباما اشگبار اوغول

قویدی یوزون اوغول یوزونه قلبی رام اولا

گورسون دیدی بوحالیمی پروردگار اوغول

ناگه قولاقینه یتشوب آغلاماق سسی

تِز تِز دیور هایانداسان ای زخمدار اوغول

فوراً حسین اوجالتدی باشین گوردی زینبی

بیر آیری مشگله دیدی اولدوم دچار اوغول

عمّوندی سر برهنه گلوب من دوزنمرم

مهر حجاب پرده‌دن اولسون کنار اوغول

دوردی ایاقه تِز ایاقا دور میان حسین

سن قال دیدی قوم اوسته هله گل‌عذار اوغول

سالدی عباسینی باشینا زینبون، دیدی

بو سن بو حق یولوندا ایدن جان نثار اوغول

اگلشدی عمّه‌ده آتادا قتلگاهیده

زینب دیدی بی‌بوندی گلوب بی‌قرار اوغول

عمّون گلنده فوری دوراردون ایاقینه

سن دونموسن دونوبدی و یا روزگار اوغول

یا چوخ یارالی‌سان ایاق اوسته دورانموسان

هانسی یارون سنه ویروری چوخ فشار اوغول

قاسم عم اوغلووی چاقوروم ال اله ویرون

باهم گیدون خیامه ایکی غمگسار اوغول

آز قالدی نوریدن دوشه قارداشمون گوزی

کام آلدی گورنجه فلک کج‌مدار اوغول

شاعر: استاد انور اردبیلی

شجاعت امام حسین(ع)

ویردون ای چرخ ندن فرصتی اشرار الینه

رشته‌ی کار گچوب مرد تبه‌کار الینه

نه روا بلبل او ذوقیله قفسده یاشیا

گل او اندازه لطافتله دوشه خار الینه

حکم زندان ویریله یوسفه تقوایه گوره

مصر قبضه اولا بیر حاکم جبّار الینه

سن مگر ساحریدون رمز طلسماتیله

قورخیدان تاپشوراسان گنجی سیه مار الینه

نه صلاحیله امیر ایتدون عبیداللهی

ویرر عاقل نجه قدّاره‌نی غدّار الینه

وریلا سکّه‌ی اسلام یزیدون آدینا

ویریله سنگر دین شارب و خمّار الینه

اختیارات آلنا صاحب تقوادن اگر

تاپشوراللار سر یحیانی زناکار الینه

بیعت ایتمز ابی‌عبدالله عبیداللهه

ساربان ظلمینی هر چند ایده تکرار الینه

یتشوب جاه و مقامه هامی قدّاره‌کشان

بنده‌لر بند چکوب زبده‌ی احرار الینه

حکمتیلن بیر ایشون اولدی پسندیده فقط

ذوالفقار ارث یتشدی شه ابرار الینه

گرچه دورد اوغلی ئولوب آلتی جوان قارداشی

آز قالور عترتی مقهور اولا اغیار الینه

ئوزی تک دوره‌سی دشمن اوره‌گی داغلی سوسوز

بیر نفر یوخ ویره ال حقّه طرفدار الینه

باشینون اوسته حرارت ایاقی آلتدا غبار

دورت طرف دشمن آلوب نیزه‌ی خونخوار الینه

سوونوللر اوقدر عرصه‌ده یالقزلقنا

سانکه درّنده سالوب طعمه‌ی پروار الینه

بله فکر ایلدیلر ضعف دوتوب اندامین

زنده تسلیم اولاجاق لشگر جرّار الینه

ذوالجناح اوسته دوزلتدی بوکولن قدّین امام

صف‌لره باخدی گله نقشه‌ی پیکار الینه

دیدی لشگر سیزی اوچ امره مخیّر ایدورم

بو اوچوندن بیرینی تاپشرون اقرا الینه

یا قویون باش گوتوروم قورخلی قزلاریملن

یوز قویوم چوللره باش ویرمیوم اشرار الینه

یا بیر آز سو ویرون اوّل منه یاندی جگریم

آنادان ارثدی سو عترت اطهار الینه

یا اگر یوخدی سیزون جنگدن آیری هدفوز

کمگیم یوخدی منیم گوزتیکم انصار الینه

من تکم جنگیمه تک تک گلون ای قوم شریر

تا ویریم هر نفرون باطله طومار الینه

تن به تن جنگی قبول ایتدی فقط سعد اوغلی

ئوزیده قیلدی تماشا گله معیار الینه

بیر یزید آدلی کیشی ابطحی شهرت ملعون

چخدی صفدن آلوب ئوز جانینی مردار الینه

آچدی آغزین دیه‌سن که آچلوب قبر یزید

سبقت ایتدی نجس آغزیندا کی گفتار الینه

ناسزا باشلادی مردان سزاوار حقه

ناقه‌ی عسگر شیطان ویروب افسار الینه

مرکب کفره ایدوب عایشه‌ی نفسی سوار

تاپشروب عهد رسول‌اللهی انکار الینه

ساق رکابندن ایاقین چخادوب بی‌کس امام

صول رکاب اوسته سالوب لنگر بسیار الینه

ئوزی بیر فنّ‌دی بو، کیم صولا لنگر سالسا

ساق طرفدن یغشار قدرت سرشار الینه

بیر قلج وردی او نامرده بو کیفیتلن

اولدی جبریل امین صدقیله زوّار الینه

دیدی ظالم منی سن اولما آدامسیز گوردون

ویرمرم لحظه امان یوز بِله کفّار الینه

زور بازوی ولایت هله سربسته قالوب

ذوالفقار آلمامشام خالق قهار الینه

آستینمدن اگر دست ولایت چخادام

یتمز ئوز پیکریمون زحمت و آزار الینه

بیر نفر زنده قوتارماز آپارا شهره خبر

کوفه‌دن ابن زیادون ویره آمار الینه

الغرض بیر بِله اخطار و نصیحتله گنه

اولدی بیر آیری مبارزده گرفتار الینه

اونادا وردی صولوندان افقی بیر شمشیر

باشی لعنت اوخودی گویده طمع‌کار الینه

گلدی بیر بیر واریدی کیمده بیر آز باد دماغ

دگمدی قانلاریدا حجت دادار الینه

ذوالفقار ایتدی عجب قابض الارواحه کمک

باشلاری یوللادی پیشواز ایده همکار الینه

گچدی صف‌لر دالنا فارس و شجعان عرب

شمر آلوب ریش عمر سعدی بَرَص‌دار الینه

دیدی بو جنگی قبول ایلدون آخر نیه‌سن

زُبده سرکرده‌لریم یاندی شرربار الینه

دیدی من فکر ایلدیم اوغلی ئولنلن طرفم

شیر غضبان قوجالان وقته نه زنهار الینه

قویمادوز کعبه‌ده ایتسون اونی رمی جمره

ایندی باشلاری یغور داش کیمی فخّاز الینه

ورار اعدا باشینی داش یرینه ابلیسه

حجّی تکمیل اولاجان تاپشورا دلدار الینه

حمله فرمانی ویریم ایندی بو سایسیز قوشونا

فتنه‌دن بند چکیم حیدر کرار الینه

نهر علقم طرفین خالی ایدون معرکیه

باغلیوم حیله طنابین بو فداکار الینه

بو غریبون یولی دوشسه سو کناریندن اگر

قوللاری سست اولاجاق باخسا علمدار الینه

شمر سسلندی بو روشن‌دی که ذی‌الجوشن آتام

مکریده باش گلر ابلیسون او مکّار الینه

بو شهون قولارینی باغلاسا زینب باغلار

زینبون ناله‌سی فوراً ایدر اخطار الینه

من ئوزوم خیمه‌لرین دوره‌لیوم سیزده ئوزین

ویرمیک مهلت اونون صاعقه رفتار الینه

وردیلار طبل یورش یوزمین عدوّ اللهه

آلدی هر کس گنه بیر زهریلی ابزار الینه

باش آچوب فاطمه صدقیله ایدوب راز و نیاز

بو غریب اوغلومون الله ئوزون اول یار الینه

ذوالجناح اولدی فقط یالقز امامون کمکی

اللرین قوزادی سبقت ایده سالار الینه

قولاقین شهلدی بیر شیحه چکوب قزدی گوزی

راکب و مرکب ایدوب حمله کماندار الینه

صف اوّلده تلف ایتدیله یتمیش نفری

صف دوّمده اولوب قرخی گرفتار الینه

قاچاقاچ دوشدی صف چارمی سوّم یخدی

صف پنجمده شکست اولدی سزاوار الینه

بو هیاهوده یتوب خیمیه شمرون قشونی

ساچلارین آلدی گنه خیمه‌ده قزلار الینه

قولی سست اولدی امامون چکوب ال دعوادن

زینبون آلدی سسین اولدی نگهدار الینه

دیدی ای لشگر ناپاک ابی‌سفیانی

دینوزی ویردوز عجب درهم و دینار الینه

دین یوخوز باری جوانمرد اولون ای قوم شریر

اگمیون بوینوزی بی‌غیرت و بی‌عار الینه

منیلن جنگ ایدیسوز تا نقدر وار نفسیم

دگمسین قمچی گرگ زینب بی‌یار الینه

شمر بیر بانگ ویروب لشگر عقب‌گرد ایلدی

ایتدی تعطیل جفا حکمینی هموار الینه

دیدی بو کفوّ کریمون سوزین اجرا ایلیون

آلسون عمامه‌سینی احمد مختار الینه

او شهی دوره‌لدی مور و ملخ تک اوخ آتان

سنگ پرّانلار اگلیدی آلوب احجار الینه

سجده‌گاهندن آخوب گل یوزینه ثارالله

کوینگینون اتگین آلدی گهربار الینه

قوزانوب کوینگ اولوب داغ علی اکبر عیان

ایش دوشوب حرمله‌ی شوم و تبه‌کار الینه

دیدی اوچ‌پر اوخون اوچمینجسی‌دی شاهد اولون

ایندی قزلاری آلار زلف سمنبار الینه

او شقی‌نونده اوخین چرخ یتوردی هدفه

ایتدی ثاراللهی ایثار نگونسار الینه

سندی صندوق اولوب اسرار شهادت جاری

جنّت تجری من تحت‌الانهار الینه

دیدی لا حول و لا قوة الا بالله

یارالی باشی دوشوب شمرون او خونخوار الینه

شاعر: استاد منزوی مرحوم از کتاب «صد سینه‌زن»

لحظه‌های عطش

آن شب به بام فاجعه مهتاب می‌گریست

شب بر فراز در به در خواب می‌گریست

بر دوش لحظه‌های عطش‌خیز کربلا

زینب به یاد اصغر بی‌تاب می‌گریست

بی‌تاب بود موج در اندیشه‌ی فرات

گویی به یاد تشنگی‌اش آب می‌گریست

گُل‌های سرخ عاطفه را سر بریده‌اند

زینب غمین و غمزده خوناب می‌گریست

قرآن ز داغ سرخ علی‌اکبر شهید

بر ساحل شهادت اصحاب می‌گریست

شاعر: مرضیه آسایش

مشرق و آیینه

ای پاره‌های زخم فراوان به پیکرت

ما را ببر به مشرق آیینه گسترت

خون از نگاه تشنه‌ی گل شعله می‌کشد

داغ است بی‌قراری گل‌های پرپرت

با من بگو چگونه در آن «برزخ کبود»

دیدند زینبیّ و نکردند باورت؟!

من از گلوی رود شنیدم که آفتاب

می‌سوزد از خجالت دست برادرت

یک کوفه می‌دوم، به صدایت نمی‌رسم

یعنی شکسته‌اند دو بال کبوترت

ما را ببخش، ما که در آنجا نبوده‌ایم

ای امتداد زخم، به پهلوی مادرت!

شاعر: محسن احمدی

زبان حال امام(ع)

رحیم‌ایله بو اوغلی ئولموش بی‌کمک امامه قارداش

یاتما قانلی قتلگهده دور گیده‌ک خیامه قارداش

تپراقا دوشوب عمامون پرچمون قولون سو مشکون

گوزلرونده قان اولوبدور باشوین قانیلا اشکون

کشتگان راه قرآن سربه‌سر چکله رشکون

یتمیبدو هیچ شهیدون شانی بو مقامه قارداش

باشوه سنون عمودی اندرن زماندا دشمن

ابتدا منیم بلیمی سندیروب عمود آهن

بو یارالی باشون اوسته خم قدیله آغلارام من

یوخدو قامت خمیله طاقتیم قیامه قارداش

تندن اللرون سالانلار فرصت اللره سالوبلار

من یارالی باشون اوسته آغلادوقجا کام آلولّار

قدیمی گوروب خمیده شاد اولولّار اَل چالولّار

فُرصت جفا یتوبدور لشکر ظلامه قارداش

عرش زینیدن دوشوب‌سن تپراقا شکسته شهپر

قامت بلند سروون گل کیمی اولوب‌دو پرپر

بس‌کی پاره پاره اولموش آئینه کیمی بو پیکر

ممکن اولمیور جنازون حمل اولا خیامه قارداش

شاعر: استاد ناصر اردبیلی

سینه‌زنی حضرت ابوالفضل

دولانور کنار فراتیده

تاپا بیر یارالی یارالینی

گوره قارداشین توکه گوز یاشی

اویادا وفالی یارالینی

باجیسندان ایستدی مرکبین

سسینی آلاندا وزیرینون

قدمین رکابه قویاندا شه

علمین گورردی امیرینون

یخلوب گیدینجه علم یره

ایتوروبدی ردّینی شیرینون

نه اوقانلی پرچمینی گورور

نه ده مشگی خالی یارالینی

نه‌قدر که سسلور اَخا اَخا

ایشیده دوباره صداسینی

کمک ایتدی فاطمه ناگهان

تاپوپ انکساریله قارداشین

ایکی قول یول اوسته گوروب اَوَل

الیوب عذارینه گوز یاشین

دالسیجا هی دولانوب تاپا

کسوگ اللرین یارالی باشین

نه گوروب او قوللاریلان بیر آز

یخلوب آرالی یارالینی

گوتوروبدی باشدان عمامه‌سین

دیدی ای همای شرف دانیش

گورورم بیر آز رمقون قالور

ایلمه بو وقتی تلف دانیش

بلورم دالونجا آنام گلوب

آپارور بهشته طرف دانیش

چاغورار جنانه جهانیدن

بلی ذوالجلالی یارالینی

بودا فضل حقدی که ایستدی

چخا یاددان اکبریمون غمی

ایله یانمادیم غم اکبره

بو غمیله داغلادی سینمی

دور ایاقه خیمیه بیر گیده‌ک

گوزی یولدا قویما رقیمی

گوره بلکه گوزلمیه قیزیم

داخی ماه و سالی یارالینی

دونه داشه تخم وفا اگر

هر اورکده حاصله گلمسه

قزلون عیارینی کیم بلر

محکی مقابله گلمسه

غم و غصه بلبلی لال ایدر

گل اگر گولوب دله گلمسه

ایله ذوقیلن گتوروب دله

او شهون وصالی یارالینی

دیدی ای مراد مسیح دم

نفس مقدسی کیمیا

نچه ایلدی تشنه، مریدوم

بله خالصانه و بی ریا

الوی چک ایندی بو گوزلره

سن ای عالمون گوزینه ضیا

سنی یوخسا گورمسه ئولدورر

بو اسفلی حالی یارالینی

نیه ایندی سندن اورک سوزین

ایلیوم نهان گیدورم حسین

منی ئوز خجالتیم ئولدورر

اورگیمده قان گیدورم حسین

ئولورم وفالی رقیه‌دن

ایله ناگران گیدورم حسین

سو دینده هر دم اوتاندیرور

حرمون مارالی یارالینی

شاعر: استاد رحیم منزوی اردبیلی

روز واقعه

شبی که مهر توام بر دل خراب افتاد

دوباره زورق اندیشه‌ام به آب افتاد

دل عطش زده‌ام عارفانه فال گرفت

به کام تشنه لبان قرعه‌ی شراب افتاد

هزار نکته‌ی ناگفته در نگاهم ماند

چرا که پرسش دل باز بی‌جواب افتاد

تمام زندگی‌ام فصل دل سپردن بود

روایت غم او چون که در کتاب افتاد

«نماز شام غریبان که گریه شد آغاز»

به روز واقعه از چهره‌ها نقاب افتاد

گلوی تشنه‌ی خورشید از عطش می‌سوخت

دمی که پیکر سردار از رکاب افتاد

ز شور عشق که همراه کاروان می‌رفت

به کاخ شب زدگان آتش مذاب افتاد

به گل نشست کف پای پنج اقیانوس

ز هشت گوشه‌ی هفت آسمان شهاب افتاد

قسم به عشق که برتر ز باور من بود

سری که سایه‌ی او زیر آفتاب افتاد

شعر: فریدون شمس

رحمت خدا

امیر قافله‌ی دشت کربلاست، حسین

به راه بادیه‌ی عشق، آشناست، حسین

ببین که در پی قربان شدن به تیغ ستم

چو نخل سر زده از باغ کربلاست، حسین

به ناله‌های غریبانه مویه کُن چون نی

ز نای سینه که در بند نینواست، حسین

به قامتی شرف‌آموز آسمان بلند

ستاده در بر شمشیر کینه راست، حسین

دریغ و درد، که از داغ یاوران طریق

شکسته خاطر، با قامتی دو تاست، حسین

چو آسمان، تنش آزین به گُل ستاره‌ی زخم

چو خفته صید، به نیزار نیزه‌هاست حسین

به راه دوست گذشت از جهان و جان بنگر

به استقامت و ایثار، تا کجاست حسین

رها ز رنگ تعلق، به ملک استغنا

رضا به داده‌‌ی حق داده و رضاست حسین

چو شیر شرزه، شکار افکن است و دشمن‌سوز

به کارزار، همانند مرتضی است حسین

خدای را، مشو از موج حادثات ملول

که در سفینه‌ی تقدیر، ناخداست حسین

به خون پاک شهیدان کربلا سوگند

که در حریم وفا رحمت خداست حسین

شعر: مشفق کاشانی

کاش بودم

ناله می‌کند نایم نینوای زخمت را

جار می‌زند جانم جای جای زخمت را

هر چه می‌روم انگار نیست خط پایانی

یا که من نمی‌بینم انتهای زخمت را

شعله شعله می‌سوزم دجله دجله می‌گریم

بوسه می‌زنم ای ماه رد پای زخمت را

گر نبودم آن لحظه در صفوف یارانت

می‌زنم ولی فریاد ماجرای زخمت را

روی شانه‌ی باور می‌برم به هر سنگر

هم لهیب پیغامت هم صدای زخمت را

ای بهار ایمانم در غم تو چشمانم

لخته لخته می‌بارد پاره‌های زخمت را

در غدیر اگر افشاند بذر سرخ عاشورا

دیده بود از اول عشق کربلای زخمت را

شعر: سیمیندخت وحیدی

برای نساء اسلام

مریم از یک نسبت عیسی عزیز

از سه نسبت حضرت زهرا عزیز

نور چشم رحمة للعالمین

آن امام اولین و آخرین

آنکه جان در پیکر گیتی دمید

روزگار تازه آئین آفرید

بانوی آن تاجدار «هل اتی»

مرتضی مشکل گشا شیر خدا

پادشاه و کلبه‌ئی ایوان او

یک حسام و یک زره سامان او

مادر آن مرکز پرگار عشق

مادر آن کاروان سالار عشق

آن یکی شمع شبستان حرم

حافظ جمعیت خیرالامم

تا نشیند آتش پیکار و کین

پشت پا زد بر سر تاج و نگین

وان دگر مولای ابرار جهان

قوت بازوی احرار جهان

در نوای زندگی سوز از حسین

اهل حق حریت آموز از حسین

سیرت فرزندها از امهات

جوهر صدق و صفا از امهات

مزرع تسلیم را حاصل بتول

مادران را اسوه‌ی کامل بتول

بهر محتاجی دلش آنگونه سوخت

با یهودی چادر خود را فروخت

نوری و هم آتشی فرمانبرش

گم رضایش در رضای شوهرش

آن ادب پرورده‌ِی صبر و رضا

آسیا گردان و لب قرآن سرا

گریه‌های او ز بالین بی‌نیاز

گوهر افشاندی به‌دامان نماز

اشک او بر چید جبریل از زمین

همچو شبنم ریخت بر عرش برین

رشته‌ی آئین حق زنجیر پاست

پاس فرمان جناب مصطفی است

ورنه گرد تربتش گردیدمی

سجده‌ها بر خاک او پاشیدمی

اقبال لاهوری، رموز بی‌خودی

حادثه‌ی کربلا

هر که پیمان با هوالموجود بست

گردنش از بند هر معبود رست

مؤمن از عشق است و عشق از مؤمنست

عشق را ناممکن ما ممکن است

عقل سفاک است و او سفاک‌تر

پاک‌تر چالاک‌تر بی‌باک‌تر

عقل در پیچاک اسباب و علل

عشق چوگان باز میدان عمل

عشق صید از زور بازو افکند

عقل مکار است و دامی می‌زند

عقل را سرمایه از بیم و شک است

عشق را عزم و یقین لاینفک است

آن کند تعمیر تا ویران کند

این کند ویران که آبادان کند

عقل چون باد است ارزان در جهان

عشق کمیاب و بهای او گران

عقل محکم از اساس چون و چند

عشق عریان از لباس چون و چند

عقل می‌گوید که خود را پیش کن

عشق گوید امتحان خویش کن

عقل با غیر آشنا از اکتساب

عشق از فضل است و با خود در حساب

عقل گوید شاد شو آباد شو

عشق گوید بنده شو آزاد شو

عشق را آرام جان حریت است

ناقه‌اش را ساربان حریت است

آن شنیدستی که هنگام نبرد

عشق با عقل هوس پرور چه کرد

آن امام عاشقان پور بتول

سرو آزادی ز بستان رسول

الله الله بای بسم الله پدر

معنی ذبح عظیم آمد پسر

بهر آن شهزاده‌ی خیر الملل

دوش ختم المرسلین نعم الجمل

سرخ رو عشق غیور از خون او

شوخی این مصرع از مضمون او

در میان امت ان کیوان جناب

همچو حرف قل هو الله در کتاب

موسی و فرعون و شبیر و یزید

این دو قوت از حیات آید پدید

زنده حق از قوت شبیری است

باطل آخر داغ حسرت میری است

چون خلافت رشته از قرآن گسیخت

حریت را زهر اندر کام ریخت

خاست آن سر جلوه‌ی خیرالامم

چون سحاب قبله باران در قدم

بر زمین کربلا بارید و رفت

لاله در ویرانه‌ها کارید و رفت

تا قیامت قطع استبداد کرد

موج خون او چمن ایجاد کرد

بهر حق در خاک و خون غلتیده است

پس بنای لااله گردیده است

مدعایش سلطنت بودی اگر

خود نکردی با چنین سامان سفر

دشمنان چون ریگ صحرا لاتعد

دوستان او به یزدان هم عدد

سر ابراهیم و اسمعیل بود

یعنی آن اجمال را تفصیل بود

عزم او چون کوهساران استوار

پایدار و تند سیر و کامگار

تیغ بهر عزت دین است و بس

مقصد او حفظ آئین است و بس

ماسوی الله را مسلمان بنده نیست

پیش فرعونی سرش افکنده نیست

خون او تفسیر این اسرار کرد

ملت خوابیده را بیدار کرد

تیغ لا چون از میان بیرون کشید

از رگ ارباب باطل خون کشید

نقش الا الله بر صحرا نوشت

سطر عنوان نجات ما نوشت

رمز قرآن از حسین آموختیم

ز آتش او شعله‌ها اندوختیم

شوکت شام و فر بغداد رفت

سطوت غرناطه هم از یاد رفت

تار ما از زخمه‌اش لرزان هنوز

تازه از تکبیر او ایمان هنوز

ای صبا ای پیک دور افتادگان

اشک ما بر خاک پاک او رسان

اقبال لاهوری، رموز بی‌خودی

شهید اولماق

بیزی مردانه دوغمشدیر طبیعت ابتدا سیندان

عدونین قورخماریق قانلار توکن نوک جدا سیندان

اولونجه شکوه‌یه دیل آچماریق اعدای بی‌رحمین

اگر یوز یول کسیلسه باشیمیز تیغ جفا سیندان

عدولر باغرینی چاتلاتمیشیق میدان حرب ایچره

بیز اول فاتحلریک حقین ظفرپرور صدا سیندن

شرار تیغمیزدن هر زمان دشمن فرار ایتمیش

قاچار خفاش بد طینت نیجه شمسین ضیا سیندان

شهید اولماق فقط حریّت اوغروندا سعادتدیر

اسارتله حیاتین بی‌ثمر ذوق و صفا سیندان

سئورسه‌ک کاوه تک آزاده‌لیک، مظلوم دنیانی

خلاص ایتمک گره‌ک ضخاک عصرین هر بلا سیندان

اگر مظلومی قورتارماقسا مقصد ظلم ظالمدن

گره‌ک بالمرّه ییخماق قلعه‌ی ظلمی بنا سیندان

شاعیر: علی آقا واحد

زبانحال امام حسین

زینبیم نهر فرات اوسته سپهداریم ئولوب

کسیلوب قوللاری غیرتلی علمداریم ئولوب

قره معجر باشووا باغلا باجی

گئت اوتور قارداشووا آغلا باجی

یارالار سینه سینون اوسته گلستان کیمیدی

او قدر اوخ توخانوب جسمی نیستان کیمیدی

گوزلروندن ایراق اولسون او قدر داش وورولوب

پیکری شان شان اولوب زلف پریشان کیمیدی

قره معجر باشووا باغلا باجی

گئت اوتور قارداشووا آغلا باجی

داش دگوب آلنینا گل صورتینه قان توکولوب

ساحل معرفته فکر ایله مرجان توکولوب

آیریلوب عضولری قارداشیمون پیکردن

ایله بیل آیه به آیه یره قرآن توکولوب

قره معجر باشووا باغلا باجی

گئت اوتور قارداشووا آغلا باجی

باشا چیخماز بیلورم باجی بلاسی باشیمون

ئولمینجک قوروماز چشمه‌لری گوز یاشیمون

مین ائیل عمریم اگر اولسا سویا حسرت باخارام

سو کنارینده سوسوز جانی چیخوب قارداشیمون

قره معجر باشووا باغلا باجی

گئت اوتور قارداشووا آغلا باجی

لایق شانی ابوالفضلیمه غم بزمی قورون

گیینوز قاره ادبلن دیزی اوسته اوتورون

آناسی ام بنینون عوضینده ملشون

سینه‌سی پارچالان قارداشیما سینه وورون

قره معجر باشووا باغلا باجی

گئت اوتور قارداشووا آغلا باجی

باشین آلدیم سینمین اوسته دیدیم جان قارداش

قیزلاریم گوزلروون قانینه قربان قارداش

گوردوم آهسته دیور آی گوزیمون نوری حسین

ئولورم باشیمون اوسته اوخی قرآن قارداش

قره معجر باشووا باغلا باجی

گئت اوتور قارداشووا آغلا باجی

دیدیم آچ گوزلرووی وصلوه حسرت چکورم

او گوزل گوزلرووه باخماقا منت چکورم

ممکن اولسا دیدی سنده گوزووی باغلا حسین

یوزیمه باخما الیم بوشدی خجالت چکورم

قره معجر باشووا باغلا باجی

گئت اوتور قارداشووا آغلا باجی

آغلیوب یاره لنن قلبیمی یارما ئولورم

گوز یاشیلان بو بیابانی سووارما ئولورم

سنی ویرّم قسم اللرده ئولن فاطمیه

منی اکبر کیمی اخیامه آپارما ئولورم

قره معجر باشووا باغلا باجی

گئت اوتور قارداشووا آغلا باجی

قلم اولسیدی یازاردیم علمون سینه سینه

سوزلریم اود توکه اهل حرمون سینه سینه

گوردی دشمن منی قولسوز باشیما وردی عمود

یوزی اوستونده یخلدیم ننمون سینه سینه

قره معجر باشووا باغلا باجی

گئت اوتور قارداشووا آغلا باجی

شاعر: غفاری اردبیلی

دیل یاره‌سی

آز قالدی کی دعواده یتسون خطر عباسه

قان گوزلرینی دوتموش وئرمور خبر عباسه

قوللار قلم اولموشدی قان گوزلره دولموشدی

آغلاردی مدارینده شمس و قمر عباسه

صاق گئتدی کسر گئتدی صول گئتدی سپر گئتدی

باش کاسه‌سی اولموشدی تنها سپر عباسه

دورت سمتدن اوخ دگدی بیر آخ دئمدی والله

دیل یاره‌لری اولدی اوخدان بتر عباسه

کسدی قباقین ناگه بیر غول قوی پیکر

بیر آهن عمود آلتدا سالدی نظر عباسه

سسلندی، علی اوغلی نه گلدی او قوللاره

بو سوز یارالاردان چوخ، ائتدی اثر عباسه

ناگه او عمود آهن گزدی باشی اوستونده

جان جان دئدی زهراده والا گهر عباسه

زین اوسته ابوالفضلی بیر صاق صولا ترپتدی

لایلای چالینور گویا شوریده سر عباسه

بو واقعه واللّهی زهرایه گران گلدی

یر گوی هامی قان آغلار دشمن گولر عباسه

شاعر: استاد منزوی

زبان حال حضرت رباب

علی سینمده کی دیرناق یاراسی خاطرینه

بیر آزدا یات سحرون ماجراسی خاطرینه

سوسوزلار الده سو جامی دیلینده یا عباس

دخیل درگه اولوبلار سخاسی خاطرینه

سوسوزلارین چوخی دائم بو دور و برده گزور

گچولّه صاق صولا سو ماجراسی خاطرینه

خیال ایدولّه سو اولسا فقط بو خیمه‌ده وار

سویی ربابه ویرللر بالاسی خاطرینه

اوغول بو سوزلره باعث فقط سوسوزلقدی

همیشه درد سیزیلدار دواسی خاطرینه

خجالتی سنون عباس عمون چکور آرادا

گیدوب اوزاقدا گزور ئوز حیاسی خاطرینه

فقط رقیّه باجوندور گلوب گیدن یانوا

ئوزین هلاک ایدور ئوز دلرباسی خاطرینه

و بیرده سس اوجالاندا گلولّه عمّه‌لرون

توکولّه گوزیاشی قارداش بالاسی خاطرینه

گرگ سکینه‌نون آغوشینه ویرم سنی‌ده

دخیل درگه ایده ئوز آناسی خاطرینه

دیه عمو آنامون چاره‌سی گیدوب الدن

گوزین تیکوب الوه التماسی خاطرینه

او خالی مشک‌لره دقّتیله بیر باخسان

و لو اولا ایکی قطره شفاسی خاطرینه

توکک بوغازینه راحت گیدوب گله نفسی

ربابون آه دل بینواسی خاطرینه

بالق تک آغزوی تزتز آچوب چخاتما دیلون

ئورگیمون بو ساغالماز یاراسی خاطرینه

من آلتی آی سنه صود ویرممیش غذا یمدیم

باغشلا بو گجه نی غم هواسی خاطرینه

یقین فراتیده ناله ایدور سوسوزلقوا

یاتانموسن او فراتون صداسی خاطرینه

فرات سهلیدی داغ داش یانار سنون حالوا

بو لشگرون عمل نارواسی خاطرینه

چوخ ایستورم آنالار ایچره تک رباب آنووی

بیر امتحان ایده‌لر، مدّعاسی خاطرینه

گوزوم پیاله سینه بیر پیاله سو ویره‌لر

ویرم بو گوزلروی عمرون بقاسی خاطرینه

شاعر: استاد منزوی

بیت الحرام

می‌گشایم عقده از کار حیات

سازمت آگاه اسرار حیات

چون خیال از خود رمیدن پیشه‌اش

از جهت دامن کشیدن پیشه‌اش

در جهان دیر و زود آید چسان

وقت او فردا و دی زاید چسان

گر نظرداری یکی بر خود نگر

جز رم پیهم نه‌ئی ای بی‌خبر

تا نماید تاب نامشهود خویش

شعله‌ی او پرده بند از دود خویش

سیر او را تا سکون بیند نظر

موج جویش بسته آمد در گهر

آتش او دم به‌خویش اندر کشید

لاله گردید و ز شاخی بر دمید

فکر خام تو گران خیز است و لنگ

تهمت گل بست بر پرواز رنگ

زندگی مرغ نشیمن ساز نیست

طایر رنگ است و جز پرواز نیست

در قفس وامانده و آزاد هم

با نواها می‌زند فریاد هم

از پرش پرواز شوید دمبدم

چاره‌ی خود کرده جوید دمبدم

عقده‌ها خود می‌زند در کار خویش

باز آسان می‌کند دشوار خویش

پا به‌گل گردد حیات تیزگام

تا دو بالا گرددش ذوق خرام

سازها خوابیده اندر سوز او

دوش و فردا زاده‌ی امروز او

دمبدم مشکل گر و آسان گذار

دمبدم نو آفرین و تازه کار

گرچه مثل بو سراپایش رم است

چون وطن در سینه‌ئی گیرد دم است

رشته‌های خویش را بر خود تند

تکمه‌ئی گردد گره بر خود زند

در گره چون دانه دارد برگ و بر

چشم بر خود وا کند گردد شجر

خلعتی از آب و گل پیدا کند

دست و پا و چشم و دل پیدا کند

خلوت اندر تن گزیند زندگی

انجمن‌ها آفریند زندگی

همچنان آئین میلاد امم

زندگی بر مرکزی آید بهم

حلقه را مرکز چو جان در پیکر است

خط او در نقطه‌ی او مضمر است

قوم را ربط و نظام از مرکزی

روزگارش را دوام از مرکزی

رازدار و راز ما بیت الحرم

سوز ما هم ساز ما بیت الحرم

چون نفس در سینه او را پروریم

جان شیرین است او ما پیکریم

تازه رو بستان ما از شبنمش

مزرع ما آب گیر از زمزمش

تاب‌دار از ذره‌هایش آفتاب

غوطه زن اندر فضایش آفتاب

دعوی او را دلیل استیم ما

از براهین خلیل استیم ما

در جهان ما را بلند آوازه کرد

با حدوث ما قدم شیرازه کرد

ملت بیضا ز طوفش هم نفس

همچو صبح آفتاب اندر قفس

از حساب او یکی بسیاریت

پخته از بند یکی خودداریت

تو ز پیوند حریمی زنده‌ئی

تا طواف او کنی پاینده‌ئی

در جهان جان امم جمعیت است

در نگر سر حرم جمعیت است

عبرتی ای مسلم روشن ضمیر

از مآل امت موسی بگیر

داد چون آن قوم مرکز را ز دست

رشته‌ی جمعیت ملت شکست

آنکه بالید اندر آغوش رسل

جزو او داننده‌ی اسرار کل

دهر سیلی بر بنا گوشش کشید

زندگی خون گشت و از چشمش چکید

رفت نم از ریشه‌های تاک او

بید مجنون هم نروید خاک او

از گل غربت زبان گم کرده‌ئی

هم نوا هم آشیان گم کرده‌ئی

شمع مرد و نوحه‌خوان پروانه‌اش

مشت خاکم لرزد از افسانه‌اش

ای ز تیغ جور گردون خسته تن

ای اسیر التباس و وهم و ظن

پیرهن را جامه احرام کن

صبح پیدا از غبار شام کن

مثل آبا غرق اندر سجده شو

آنچنان گم شو که یک‌سر سجده شو

مسلم پیشین نیازی آفرید

تا به ناز عالم آشوبی رسید

در ره حق پا به نوک خار خست

گلستان در گوشه‌ی دستار بست

اقبال لاهوری، رموز بی‌خودی